Waarheid als een koe

Een gezondere en duurzamere wereld. Dat willen we toch allemaal?

Ik moet de eerste medemens nog tegenkomen die ’s ochtends uit bed stapt met het doel om die dag de wereld eens even flink naar de knoppen te helpen. Nu moet ik wel meteen eerlijk bekennen dat ik ’s ochtends niet veel andere mensen dan mijn vriendin uit bed zie stappen. Laat staan dat ik alle mensen op deze wereldbol persoonlijk ken. Wel krijgen we allemaal de berichten mee van groepen medemensen die zich richten op het grote onrecht wat hun of onze wereld wordt aangedaan. Zo maken milieuactivisten er hun levenswerk van te strijden tegen bijvoorbeeld de veeteeltindustrie die onze wereld kapot zou maken. Tegelijkertijd protesteren onze Nederlandse boeren omdat er dankzij alle imagobagger en regelgeving geen eer of geld meer aan hun levenswerk te verdienen valt. Beide groepen steken veel energie, tijd en geld in wat volgens hen bijdraagt aan een gezondere en betere wereld. En toch gaan we ze niet snel ‘s ochtends samen uit één bed zien stappen. 

Het schijnt dat er zo’n 1.500 liter water nodig is om 1 kilogram rundvlees te produceren.

Hierdoor kan je jezelf 2 maanden aan douchewater uitsparen door heel simpel een biefstukje of hamburger te laten staan. De Verenigde Naties hebben om deze reden de veehouderij aangewezen als een belangrijke factor in zowel het toenemende watergebruik als de verontreinig van zoetwater. Een koe doet nu eenmaal vaker een hele grote boodschap dan je buurman. Dat is ook de reden waarom van alle voedingsgroepen, met name rundvlees de grootste impact heeft op klimaatverandering door de uitstoot van broeikasgassen. Dan heb ik het nog niet gehad over het landgebruik voor zowel het vee zelf als voor voer dat nodig is. Het kost 25 kilogram voer om 1 kilogram vlees te produceren. Met een dreigend tekort aan voedsel en land zou je toch zeggen dat het veel slimmer is om 25 monden met plantaardig voedsel te vullen dan 1 mond met vlees? Des te meer omdat het het veel eten van rood vlees ook nog eens samenhangt met  een verhoogde kans op beroertes, verschillende kankers en diabetes type 2. Ik begin die milieuactivisten ondertussen wel te begrijpen! We lijken wel gek geworden als je dit zo hoort.

Hoe zit het dan met onze boeren? Stappen ze echt ’s ochtends uit bed met slechte bedoelingen?

Willen zij echt ten koste van ons er zelf beter op worden? Dat kan ik oprecht niet geloven. Het tegendeel blijkt dan ook. Wij mogen juist trots zijn op onze Nederlandse rundveehouders. Zowel het watergebruik, de uitstoot van broeikassen, het nodige voer, het landgebruik, het dierenwelzijn en de voedselveiligheid zijn velen malen beter dan hun buitenlandse collega’s voor elkaar krijgen. Daar werken onze boeren en boerinnen elke dag keihard voor. Jan Boerenfluitjes is daar niet te bekennen. Net zo min zal je Jan in de supermarkt treffen om daar een lekker stukje vlees te halen. Daar is vooral buitenlands vlees te vinden waarmee op alle mogelijke manier geprobeerd wordt om zoveel mogelijk geld te verdienen. Winst boven kwaliteit en duurzaamheid. Meneer Boerenfluitjes haalt zijn vlees bij de boer of slager om de hoek. Zij hebben kwaliteit vlees uit de regio voor soortgelijke prijzen als in de supermarkt. Daarnaast is het ook nog eens relatief duurzamer geproduceerd. Het best bewaarde geheim voor de liefhebber die kwaliteit voor zijn geld wil en een duurzamere keuze wil maken: vind vlees van je lokale boer!

Eet iets minder vaak een stukje vlees en red de wereld. Koop juist iets vaker een goed stukje vlees van je lokale boer en steun ze.

Dat lijkt mij nou het beste voor alle werelden.

Matthijs.

Blijf in contact!